İklim Zorluğu Olan Bölgelerde Yaşayan Yeni Başlayanlar İçin Kaktüsler ve Sulu Meyveler Sukulent

Crassula . Popüler Jade Plant'i içeren büyük bir Afrika sulu meyvesi cinsi. Çoğu tür çok küçük cücelerdir, ancak bunlar çekici, kompakt formlarını ve ilginç yaprak renklerini korumak için çok parlak koşulları tercih eder.

Echeveria . Bu popüler bir Meksikalı sulu meyveler grubudur. Yapraklar renkli ve bazen alışılmadık şekillerde ve şartlarımızda başarılı bir şekilde birçok çiçek ile. Düşük ışıkta oldukça sarkabilir ve ilginç renklerini kaybedebilirler.

Fotoğraf thesucculentsource.com

Sütleğen. Bu, ortak bahçe serpintilerimizi içeren devasa bir bitki cinsidir. Etli türlerin birkaçı Yeni Dünya'da ortaya çıkar, ancak en çok Eski Dünya'dan, özellikle Afrika'dan gelir. Vücut biçiminde büyük farklılıklar gösterirler ve çoğu şaşırtıcı bir şekilde gerçek kaktüslere benziyor. Madagaskar'dan gelen yaygın “Dikenli Taç” ( Euphorbia milii ) gibi diğerleri daha çalı gibi görünüyor ve bazıları oldukça yapraklı.

Gasteria . Bu, Aloe ile ilgili Güney Afrika'dan küçük bir cinstir ve iki cins arasındaki melezlemede ebeveyn olarak kullanılmıştır. Tüm bitkiler küçük kalır ve kendilerini kap kültürüne bırakır. Ayrıca daha düşük ışık koşullarına tolerans gösterme eğilimindedirler. Pembemsi çiçeklerle kolayca çiçek açarlar.

Haworthia . Aloe ile ilgili ve birçok formda başka bir Güney Afrika cinsi. Ne yazık ki, cinsin taksonomisi çok zordur ve bazı durumlarda aynı bitkiler çok sayıda isim altında bulunabilir. Hepsi oldukça küçük rozetler olarak kalıyor; çoğu küme, ancak bazıları yok. Küçük olanlardan bazıları 8 cm'lik (3 inç) bir tencerede yıllarca yaşayabilir. Çok sayıda ince yaprakları olanlar, kısa, kasvetli kış günlerimizde çok başarılıdır. Yine de, nispeten az sayıda yüksek etli yapraklı daha kompakt türler kışın biraz gerilme eğilimindedir ve bu nedenle bu eğilimi azaltmak için oldukça kuru tutulmalıdır. Birçoğunun çok güzel yaprak izleri ve tam güneşte en iyi şekilde ortaya çıkan ilginç renk desenleri vardır. Çiçeklerin çoğu, ince uzun saplarda taşınan çiçekler oldukça küçük, beyaz ve türler arasında şaşırtıcı derecede benzer olsa da, kolayca. Bu çok popüler bir grup.

Hoya . Bunlar çoğunlukla Güney Asya'dan, Pasifik adalarından güneye Yeni Gine ve Avustralya'ya kadar uzanan sarkan veya asma türleridir. Hoya carnosa , büyük bir salkım halinde oluşan çiçekler balmumundan yontulmuş gibi göründüğü için genellikle balmumu asma olarak adlandırılır. Bu türün birkaç adlandırılmış çeşidi vardır, çok bükülmüş Hindu ipi bunlardan biridir. Düşük ışık koşullarıyla başa çıkabilen orman türleri olarak ve bazıları popüler ev bitkileridir.

Portulacaria . Bu, çoğunlukla Güney Afrika'dan küçük bir cinstir. Bir tür, Portulacaria afra , çok yaygın olarak yetiştirilmektedir. Biraz daha küçük bir Yeşim Bitkisi gibi görünür, ancak daha ince gövdeli ve daha küçük yapraklıdır. Bol dallanır ve budanarak bonsai görünümüne dönüştürülebilir. Alacalı yapraklı bir form da var.

Sansevieria . Bu bitkiler Afrika'dan güney Asya'ya kadar uzanır. Birçoğu, ülke çapındaki çoğu alışveriş merkezinde ve doktor muayenehanelerinde görülebilen çok yaygın Sansevieria trifasciata gibi ev bitkileri olarak yetiştirilmektedir. Bu türler ve diğer ince yapraklı türler, düşük ışığı ve çok fazla ihmali tolere edebilir. Daha yüksek ışık seviyeleri gerektiren başka, daha ilginç ve oldukça sulu türler vardır. Gönderen beyaz, genellikle hoş kokulu çiçekler.

Zamioculcas . Bu cinste, akılda kalıcı adı Zamioculcas zamiifolia olan (bu nedenle bazen ZZ bitkisi olarak da anılır) tek bir tür vardır. Yeraltı yumrularından, kalın etli yaprak orta kabukları ve çok sayıda koyu yeşil parlak yaprakçıkları olan oldukça büyük bileşik yapraklar üretir. Düşük ışık koşullarına ve önemli ihmallere tahammül edebilir, ancak yapraklar susuz çok uzun süre tutulursa solup ölür. Doğu Afrika'da Kenya'dan güneye doğru. Etli olmasına rağmen, biraz daha tropikal bir ev bitkisine benziyor.

Yukarıda tartışılan cinse ek olarak, bahsetmeye değer iki grup daha vardır. Bunlar, birden fazla cinse sahip daha büyük gruplardır, ancak bir şekilde birlikte düşünülebilir.

“Mesembs”. Bunlar bitki ailesinin üyeleridir Aizoaceae (alt familyası Mesembryanthemaceae ). Bu çok büyük bir ailedir (2000 ve hepsi etlidir. Çoğu Güney Afrika'dan. Hepsinin oldukça etli yaprakları vardır, ancak formları yoğun odunsu çalılardan küçük, oldukça etli kümelere kadar değişir. Hepsi küçük papatyalara benzeyen rengarenk çiçekler üretir. En popüler türlerden biri Lithops ; bu bitkilere bazen “Bölünmüş Kayalar” denir, çünkü tek bir çift çok etli yaprak, ikiye bölünmüş yuvarlak bir çakıl taşına benzer. Cüce, oldukça etli türlerin diğer popüler cinsleri arasında Aloinopsis ( Nananthus dahil), Argyroderma, Cheiridopsis, Conophytum, Dinteranthus, Fenestraria (“Baby Toes”), Pleiospilos ve Titanopsis . Türler, yetiştirme sırasında güvenilirlikleri açısından farklılık gösterir. Hepsi çok etlidir ve aşırı sulanırsa çürümeye yatkındır. Bazıları kış yetiştiricileridir ve bu nedenle kışlarımızın düşük ışık koşullarında kompakt formlarını kaybeder. Bu grupla ilgileniyorsanız, yıl boyunca onlara olabildiğince fazla ışık verin ve sulamaya çok dikkat edin. Ve sonra yine de ara sıra kaybedeceğinizi varsayın!

“Stapeliads”. Bu bitkiler Milkweed ailesine aittir. Eski Dünya'nın kuru alanlarında, bu bitki grubu oldukça etli olacak şekilde gelişti. Hemen hemen hepsi yapraksızdır. Gövdeler kalın, etli ve fotosentetiktir ve çeşitli renkler, şekiller ve armatürlere sahiptir. Bazı türler oldukça büyür, ancak çoğu mutlu bir şekilde 3-5 inç (8 – 576 cm) tencere yıllardır. Bu grubun cazibesi, yarım inçten 8 inç'e kadar değişen yıldız şeklindeki çiçeklerdir (20 cm) boyunca. Çiçekler çok etlidir ve sarıdan mora çeşitli renklerde gelir ve genellikle ilginç işaretlere sahiptir. Birçoğu, çürüyen bir bufalonun etkisine sahip olabilen bu çiçeklerin kokusundan etkilenen sinekler tarafından tozlaşır (bu nedenle bazı türlere “Carrion Çiçeği” adı verilir). Daha yaygın olarak yetiştirilen cinslerden bazıları arasında Caralluma, Huernia, Orbea, Orbeopsis, Piaranthus, Stapelia ve Stapeliopsis bulunur. , ancak aynı derecede ilginç başka birçok şey var. Stapelia gigantea (büyük çiçekler için adlandırılmıştır) muhtemelen gruptaki en yaygın yetiştirilen türdür ve dünya çapında parlak denizliklerde mutlu bir şekilde büyürken ve çiçek açarken bulunabilir. Bunların hepsine yıl boyunca iyi ışık verilmeli ve dikkatlice sulanmalıdır, aksi takdirde çürümeye yenik düşebilirler. Kök segmentler kolayca köklenir ve her ihtimale karşı birkaç yenisinin daha gelmesi akıllıca olur. Ayrıca et böceklerine karşı oldukça hassastırlar.

Kaynak: wpr.org

Bağlantılar

• Succulentopedia: Sulu meyvelere Bilimsel Ad, Ortak Ad, Cins, Aile, USDA Sağlamlık Bölgesi, Kökeni veya Cacti cinsine göre göz atın