Sulu Meyveler: Yaz Sukulent için İdeal Bitkiler

Bitkilerde, insanlarda olduğu gibi, kurtarıcılar vardır ve harcayanlar vardır. Suyun para olduğu yerde, sulu meyveler türlerinin en tutsağıdır, etli yaprakları kuraklık zamanlarında su biriktirir. Bu yerleşik esneklik, onları bahçedeki sorunlu yerler için mükemmel bir seçim haline getirir: yanan güneşin altına yerleştirilmiş veranda kapları, gülleri solan rüzgarlı noktalar, çimlerin büyümeyeceği kayalık yamaçlar. Kurak Batı'daki bahçıvanlar yıllardır su tasarruflu xeriscapeslerde sulu meyveler kullanıyorlar. Şimdi ülke çapında daha fazla fidanlık, bazıları nemli veya soğuk iklimlerde bile iyi yetişen bu ilgi çekici bitkileri taşıyor.

Donmuş kuzeyde açık havada sulu meyveler yetiştirmenin yollarına öncülük eden Connecticut merkezli bir bahçıvanlık uzmanı olan John Spain, bunların avantajlarını yıllar önce sık sık iş için seyahat ettiğinde keşfetti. “Derme çatma seramda hiç bakım görmeden hayatta kalan tek bitki sulu meyveler ve kaktüslerdi” diyor. “Bir aylığına ayrılırdım ve iyi olurlar.” Bu onu daha soğuk-dayanıklı sulu meyveler aramaya gönderdi. 20 – ayak (6 m) -uzunluk bermi yeşil, açık yeşil, gül, mor ve hatta neredeyse siyah yaprakların halı benzeri goblenleri. Bugün aynı zamanda alpin bitkileri arasında sulu meyveleri topluyor, 000 – metrekarelik kaya bahçesi.

Her Duruma Uygun Bir Boyut ve Şekil

En azından 60 bitki ailelerinin bazı etli türleri vardır. Bu bitkilerin neme tutunmak için yaptıkları uyarlamalar, onları özellikle ilginç bahçe örnekleri haline getiriyor. Yere sarılan rozetler, suyu, hibritleyicilerin renkli kurdeleler veya gül yaprağı benzeri fırfırlar ile kenarlandırdığı kalın, sivri yapraklara paketler. Bazı türlerin su depolama tankı görevi gören ve caudex olarak bilinen şişmiş bir gövdesi vardır. Diğerleri, çıkıntılı gövdeleri ve dikenli dikenleri olan kaktüslere benzer.

Fotoğraf pieceofeden.blogspot üzerinden .com

En iyi bilinen sulu meyveler arasında Sedum lar, çok yıllık favori Sedum Spectabile Büyüyen 'Sonbahar Sevinci' 18 – 20 inç (45 ile 60 cm) boyunda ve yaz sonunda dramatik pembe-kırmızı çiçek başları taşır. Başka Sedum , İki Sıralı Stonecrop ( Sedum spurium ) yaz aylarında ince yapraklar ve beyaz, pembe veya mor çiçeklerle az bakım gerektiren bir yer örtüsüdür. Az büyüyen Sedum rupestre 'Angelina'da sarı çiçekler var.

Başka bir yer örtüsü olan Buz Bitkisi ( Delosperma spp.), Minik, parmak benzeri etli yapraklara sahiptir ve tam güneşte çiçek açar. bütün yaz papatya benzeri çiçek yığınları. Delosperma nubigenum sarı çiçek açan, invazif olmayan bir türdür.

Tavuklar ve Civcivler – benzer görünen ancak ilgisiz Echeveria x imbricata ve daha soğuk-dayanıklı Sempervivum tectorum – uzun zamandır konteynerler, kaya bahçeleri ve taş duvarların çatlaklarında büyüyen bir favori. Sempervivum 'nın yeri kucaklayan rozetleri yeşil, kırmızı, açık yeşil veya mor ila gümüşi mavi olabilir. Echeveria gül, yeşil, gri ve leylak renginde, genellikle zıt bir kenar rengi veya şeritle gelir. Her ikisi de fazla çaba sarf etmeden çoğalır, soyları bağlı sürgünler gönderir; bunlar toprakla temas ettiklerinde kendi başlarına kök salabilirler. Aksi takdirde, kolayca çıkarılabilir ve köklenebilir.

Çöl seven Yucca s, Agave s ve Aloe lar, kılıç benzeri ve sivri uçlu yapraklı yapraklarıyla heykelsi bir öğe ekler herhangi bir bahçeye. Bu büyük ölçekli örnek bitkiler uzun zamandır kuru Güneybatı ile ilişkilendirilmiş olsa da, donma derecesinin altındaki sıcaklıklara dayanan dayanıklı çeşitler vardır.

O iç mekan klasiği, ağaç benzeri Yeşim Bitkisi ( Crassula ovata ), dış mekan kapları için başka bir favori olsa da soğuk iklimlerde dayanıklı değil. Aynı aileden Bebek Kolye ( Crassula rupestris x perforata) bir dizi boncuk veya düğme gibi görünür.

Daha az bilinen, çok sistemli Aeonium lar bazen yeşil, kırmızı ve yeşil tonlarında alacalı çarpıcı rozetler taşır. dallarının ucunda siyahımsı mor. Kap ve bahçe örnekleri kadar iyi olan bunlar genellikle inçten 3 fite kadar büyür 45 – 90 cm) boyunda ve 2 ila 4 fit (60 120 cm) genişliğinde. Ancak donma sıcaklıklarına tolerans göstermezler, bu nedenle soğuk iklimlerde iç mekanda kışı geçirmeleri gerekir.

Dikim ve Bakım

Sulu meyveler genellikle minimum bakım gerektirse de, çoğunun tek bir mutlak ihtiyacı vardır: iyi drenaj. Birçoğunun, kısa yağmur fırtınalarından bile yararlanabilmeleri için yayılmış sığ kökleri vardır. Ancak kökler nemli kalırsa hastalığa yenik düşer.

Doğru toprak, yaşadığınız yerdeki yağış miktarına bağlıdır. Çöl bölgelerinde, bazı sulu meyveler kilde bile büyür. Daha nemli iklimlerde, ekim alanına kum ve havadar lav taşını karıştırın. Bitki taçlarının yüzeyin altına yerleşmemesi için, yalnızca fidanlık kapları kadar büyük ve hatta biraz daha derin çukurlar kazın – yüzey nemini minimumda tutmak için bezelye çakılıyla malçlayın. Kaplar için, çok yağmurlu bir yerde yaşıyorsanız, üçte iki çakıl veya lav taşı ve üçte bir tınlı karıştırın. Kuru bir iklimde oranları tersine çevirin.

En önemlisi, aşırı su kullanmayın. Kap dikimleri toprağa yerleştirilenlerden daha fazla suya ihtiyaç duysa da, sulamadan önce toprağı iyice kuruduğundan emin olmak için araştırın. Ve her zaman tabaklardaki duran suyu boşaltın. Bahçe alanlarında, toprağı 3 ila 4 inç (7,5 ila 10 cm hissedin ) bitkilere iyice ıslatmadan önce iyice kuruduğundan emin olmak için yüzeyin altında.

Ara sıra yağış, yılın en büyük haftalarında bile sadece sulu ekimleri şimdi ve sonra sulamanız gerektiği anlamına gelebilir. İşte o zaman bu bitkilerin sunduğu tasarruf bonusunu takdir edebilirsiniz – sadece daha düşük su faturası değil, aynı zamanda yaz bahçenizi şımartmaktan kurtulan ekstra saatler.

Kaynak: thisoldhouse.com

Bağlantılar

SUCCULENTOPEDIA: Sulu meyveleri Cins, Aile, Bilimsel İsim, Ortak İsim, Köken veya kaktüslere göre Tarayın